Μετά από όσα έγιναν τις τελευταίες μέρες (η μυρωδιά της ναφθαλίνης, η κουβέντα, οι σκέψεις, οι φίλοι, οι ευχές, οι καφέδες, το φλιτζάνι κ.λπ.), τώρα προσπάθησα για μια στιγμή να σταματήσω και να αναρωτηθώ αν όλα είναι ΕΝΤΑΞΕΙ. Ναί! Είναι εντάξει γιατί δεν χρειάζομαι πλέον την "Πρόσθετη ανάγνωση" που λαμβάνω καθημερινά μέσω e-mail. Προτιμώ να βλέπω μόνο το θέμα, να κλείνω το email και να συνειδητοποιώ ότι αυτό που νιώθω είναι πιο σημαντικό και πιο αληθινό από αυτό που γράφεται εκεί. Δεν με ενδιαφέρει πια.
Δεν χρειάζομαι «Επιπλέον διάβασμα» για να καταλάβω ορισμένα πράγματα και να ζήσω. Σκέφτηκα πριν λίγες μέρες ότι όλα θα άλλαζαν προς το καλύτερο και ένιωθα ένοχη για αυτό που έκανα. Δεν έκανα τίποτα λάθος. Λατρεύω τα χρώματα, τα όνειρα, τις επιθυμίες, τα σώματα, τα αντικείμενα, τις συνήθειες.
Είναι περίεργο που τώρα με παίρνει ο ύπνος και ξυπνάω από τον ήχο ενός πληκτρολογίου. Και ξέρετε τι είναι περίεργο; Ότι νιώθω καλά. Σήμερα ξύπνησα σε μια «έκρηξη» χρωμάτων. Μιλούσαν σιγανά στο κεφάλι του κρεβατιού για να μην ταράξουν τα όνειρά μου. Ένα μπλε ήταν στο μυαλό μου και ήξερε τα πάντα. Απολύτως τα πάντα. Οι κιτρινόμαυροι έχουν ακόμα πολλά να μάθουν για να με καταλάβουν.
- "Έχεις κερδίσει έδαφος"
- Θα το εκμεταλλευτώ τη σωστή στιγμή.
Ένα ευχάριστο βράδυ!
Α. Ευχαριστώ!
