Πρώτα απ 'όλα, ας δούμε σε γενικές γραμμές τι είναι αυτός ο χρήστης-πράκτορας ενός προγράμματος περιήγησης στο Διαδίκτυο και τι χρησιμοποιεί.
Καμπίνα
Τι είναι ο πράκτορας χρηστών (ή ο χρήστης-πράκτορας);
Όλα αυτά σημαίνει πρόγραμμα περιήγησης στο Διαδίκτυο (Internet Explorer, Safari, Opera, Firefox, Chrome, κ.λπ.) διαθέτουν ένα λογισμικό αντιπροσώπου που αλληλεπιδρά με τον ιστότοπο που επισκέπτεστε, σε επίπεδο διακομιστή κεντρικού υπολογιστή. Αυτό το λογισμικό κάνει τη σύνδεση στο Διαδίκτυο με τον ιστότοπο, κατανοεί, ελέγχει και εμφανίζει το περιεχόμενο της σελίδας στην οποία έχετε πρόσβαση. Εν ολίγοις, διασφαλίζει την αλληλεπίδραση μεταξύ του χρήστη και του διακομιστή κεντρικού υπολογιστή που εξυπηρετεί τον χρήστη τις ιστοσελίδες που ζητούνται μέσω της πρόσβασης σε μια συγκεκριμένη διεύθυνση URL στο πρωτόκολλο HTTP / HTTPS.
Το User Agent περιέχει στην κεφαλίδα που παραδίδεται στο διακομιστή που έχει πρόσβαση, πληροφορίες σχετικά με το λογισμικό που χρησιμοποιείται από το χρήστη, το λειτουργικό σύστημα, την έκδοση του πακέτου λογισμικού του προγράμματος περιήγησης. Για παράδειγμα, ο πράκτορας χρήστη Google Chrome θα παρέχει στον διακομιστή πληροφορίες σχετικά με την έκδοση του Google Chrome που χρησιμοποιείται και το λειτουργικό σύστημα του χρήστη.
Mozilla/5.0 (Windows NT 10.0; Win64; x64) AppleWebKit/537.36 (KHTML, like Gecko) Chrome/70.0.3163.100 Safari/537.36 Ο επικεφαλής user-agent παραπάνω σημαίνει ότι μια έκδοση του 70 Google Chrome σε έναν υπολογιστή με Επεξεργαστή AMD, Αρχιτεκτονική 64-bit το λειτουργικό σύστημα Windows 10.
Θα αναρωτιέστε πιθανώς γιατί ο Mozilla εμφανίζεται ως χρήστης του Chrome. Αυτό είναι ένα είδος κόλπου που χρησιμοποιείται από την Google (και από τη Microsoft στο IE) για να διευκολύνει την πρόσβαση των χρηστών του Chrome σε όλους τους ιστότοπους που είναι συμβατοί με το Mozilla και Safari. AppleWebKit είναι ο κινητήρας αναπαραγωγής περιεχομένου.
Webmasters ή administratorii οι διακομιστές Ιστού μπορούν μπλοκάρετε την πρόσβαση ορισμένων πρακτόρων χρηστών στα φιλοξενούμενα ιστότοπα. Τις περισσότερες φορές, ο περιορισμός αυτός έχει οριστεί web ρομπότ (web bots) ότι η χαοτική ή υπερβολική πρόσβαση στις ιστοσελίδες μιας ιστοσελίδας. Ευτυχώς, αυτά τα bots έχουν έναν συγκεκριμένο χρήστη-παράγοντα και μπορούν εύκολα να εντοπιστούν στα αρχεία καταγραφής διακομιστή ιστού.
Πώς να αποκλείσετε την πρόσβαση χρήστη από έναν πράκτορα web με το NGINX
Ας πάρουμε το σενάριο όπου δεν θέλουμε πλέον να επιτρέπουμε στους χρήστες να έχουν πρόσβαση στην ιστοσελίδα με λειτουργικά συστήματα Windows XP και Mozilla Firefox 5.0.
Προσθέτουμε τον κωδικό κάτω από το αρχείο διαμόρφωσης nginx, στο μπλοκ "διακομιστής":
if ($http_user_agent = "Mozilla/5.0 (Windows NT 5.1; rv:52.0) Gecko/20100101 Firefox/52.0"){
return 403;
}Αποθηκεύστε το αρχείο nginx.conf ή το συγκεκριμένο αρχείο σε έναν ιστότοπο, αν χρησιμοποιείτε προσαρμοσμένες παραμέτρους (διαθέσιμες γενικές τοποθεσίες), στη συνέχεια επανεκκινήστε την υπηρεσία NGINX.
Όλοι οι χρήστες με Firefox 5.0 (συμπεριλαμβανομένων όλων των εκδόσεων έως και 5.9) Windows XP, θα ανακατευθυνθείτε στο σφάλμα 403 (Forbidden).
Δεν κατάλαβα αυτό το παράδειγμα από λάθος. Ξεκινώντας από το Firefox 52.9.0, το Mozilla σταμάτησε την υποστήριξη των χρηστών Windows XP ναι Windows Vista. Λειτουργικά συστήματα των οποίων η υποστήριξη σταμάτησε από τη Microsoft σε 2014, αντίστοιχα 2017 για Windows Vista.
