Ποιητές της πτώσης - Φωτιά
Είναι λίγο σαν ένα ταξίδι, αλλά το χτύπησες με μια ολίσθηση γλώσσας, σαν μαστίγιο και βυθίζουμε, δεν είναι δροσερό να είσαι δροσερό, αν και μπορεί να πιστεύεις ότι είναι ένα αξιέπαινο εργαλείο αυτοαξιολόγησης, εγώ καλλιέργεια, εγώ γυρίζω τα μάτια μου σαν τις πέτρες για τα ψέματα, είναι πραγματικά το μέγεθος ή απλά μια απλή κακία…
Αχ, και να κάνει τη Νέα
Ω, το μαρούλι που τραγουδά τα μπλε
Αισθάνομαι την φωτιά αναμμένη φωτοβολίδα μέσα μου
Υψηλότερες έτσι μπορώ να δω
N 'φιλοδοξεί να επιβιώσει σε αυτόν τον αγώνα παρά
Liars και παρωδία
Ω καλώδια
Σκέφτηκες ότι θα αναβοσβήσω, ότι θα πήγαινα και θα έπαιρνα το μελάνι στον έλεγχο σου, ότι θα πουλούσα την ψυχή μου, και χτυπάει κουδούνια που πουλάει ότι ζούμε έξω από όστρακα σε ένα όπλο , αν δεν μπορούσαμε να πυροβολήσουμε, θα έπρεπε να τρέξουμε, και τελικά η εγκεφαλική φαντασία, καλύτερα γονίδια και machines, έτσι μπορούμε να πεθάνουμε σαν
είμαστε έφηβοι, όπως σκηνές στιγμιότυπων σε σμιθέρη ...
Ω, και αυτά που έχουμε επιλέξει
Ω, ανόητοι κυνήγι μαγισσών
Νιώθω τη φωτιά
Κοιτάξτε εκεί είναι στην επικαιρότητα και πάλι, ναι
Εκεί πηγαίνει πάλι τραγουδώντας το μπλουζ
Φωτιά φωτιά μέσα μου ...
Φωτιά, επιστρέψτε τη χαρά μου γιατί είμαι έτσι
Κουρασμένος, κουρασμένος από μένα
Inspire το κουρασμένο βλέμμα για να δείτε το
Ιρλανδία και ειρωνεία
Ω καλώδια
